وضعیت سلامت روان دوران بارداری و عوامل مؤثر بر آن در زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهرکرد، سال ۸۱ -۱۳۸۰

دوره حاملگی و پس از آن، با تغییرات روانشناختی و فیزیولوژیک بسیار مهمی همراه است که گاهی با تغییرات پاتولوژیک نیز همراه می گردد؛ بنابراین لازم است تیم پزشکی قادر باشند مراجعه کنندگان و خانواده آنها را که مستعد ابتلاء به اختلالات روانی در طی دوره حاملگی و پس از زایمان هستند شناسایی و در مورد مراقبت ها و حمایت های این دوره آنها را راهنمایی کنند. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی وضعیت سلامت روان دوران بارداری و عوامل مؤثر بر آن به صورت یک مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی بر روی 267 مادر باردار مراجعه کننده برای انجام مراقبتهای دوران بارداری به مراکز بهداشتی درمانی شهرکرد انجام شد. ابزار پژوهش پرسشنامه 28-ghq و پرسشنامه مربوط به عوامل مستعدکننده بود. برای تعیین سلامت روان، مادران باردار در سه ماهه اول، دوم و سوم حاملگی با پرسشنامه 28-ghq بررسی شدند و برای تعیین عوامل مستعد کننده از پرسشنامه مربوط به این عوامل در سه ماهه سوم استفاده گردید. براساس نتایج حاصل میزان شیوع اختلالات روانی در سه ماهه اول 7/29%، سه ماهه دوم 6/28% و سه ماهه سوم 6/39% می باشد و بین اختلالات روانی دوران حاملگی با عوامل فردی، روانی و اجتماعی- اقتصادی رابطه معنی داری وجود دارد (05/0p<)؛ لذا با توجه به شیوع بالای اختلالات روانی دوران بارداری و تأثیر عوامل مختلف بر آنها، اهمیت تأکید بر مراقبتهای روانی دوران بارداری به موازات مراقبتهای جسمی مشخص گردیده و براساس نتایج این پژوهش باید مادران مستعد را شناسایی و با مراقبتهای روحی و روانی در طی دوران قبل و بعد از زایمان از بروز این اختلالات پیشگیری کرد.